Via het aanmeldformulier heeft Wouter N. het woord Zinnentuimel aangedragen. Het is jammer dat hij niet heeft aangegeven waar hij het vandaan heeft, maar ik heb er even op ge-googled en kom tot de volgende definities:
Zinnentuimel, dat is de roes die optreedt wanneer de zintuigen zodanig geprikkeld worden dat je erdoor in verwarring raakt – een ‘dronkenschap door zinsvervoering’.
Bron: karinvandam.nl
Het woord Zinnentuimel wordt, zo te zien, veel gebruikt in gedichten. Als voorbeeld heb ik hier een sonnet van Luis Alberto de la Cuenca:
Louis Alberto de la CUENCA ( °1950 )
Waarin de dichter zijn overvalster
verzoekt schaars in het zwart gekleed
terug te keren
SONNETEen avond, na de inzameling van de fiches,
vond je mij aan mijn gebruikelijke tafel
en zonder een woord te verspillen ontnam je me
ik weet niet mijn beurs of mijn leven.
Ik herinner me de opwinding van je komst
en, daarna, niets meer. Lieflijk kontrast,
me wel de aangevlamde liefde te herinneren
en de grootte van de wond te vergeten !
Dood of levend, als jij meer geld wilt,
loop dan even binnen bij een lingeriewinkel
en besprenkel je huid met donkere zijde.
Ik ga je namelijk de hele wereld geven
als je mij in het zwart overvalt, mijn liefste,
en me overweldigt met je nacht en zinnentuimel.
Bron: hetprieeltje.net
Ook lijkt het er op dat er nog een betekenis is. Uit de beschrijving maak ik op dat Zinnentuimel, het over elkaar vallen van de zinnen (het tuimelen der zinnen) zou betekenen. Ik ben nog geen formele definitie in die strekking tegen gekomen.
Wouter, bedankt voor dit niet alledaagse woord! Wie volgt?
Recente reacties